Hier ben ik dan eindelijk…….

Rory Hendrik van Breugel.

Natuurlijk heb ik net als mijn zus iedereen een beetje extra in spanning laten wachten :P…niet al te lang want dat vond ik zielig voor mama met al deze warme dagen. Mama had nog zo blij tegen iedereen verteld dat ze lekker zwangerschapsverlof had in de zomer... nou dat heeft ze geweten :|). Drie dagen later dan dat papa en mama mij verwachte ben ik geboren... om precies te zijn op 16 juli 2010 om 06:32.

Ikkeeeeee

Papa en mama heb ik bij 28 weken al even laten schikken door even te doen alsof ik al buiten wilde komen kijken en hiervoor moest mama 2 daagjes in het ziekenhuis blijven en verder rustig aan blijven doen. Maar ik maak wel meer grapjes :|)... want bij 36 weken kwam mama bij de verloskundige en lag ik in stuit. De volgende dag kreeg mama een onderzoek om te kijken waarom ik dat deed. HAHAHA toen zagen ze op de echo dat ik weer gewoon goed lag :p). En dat terwijl iedereen riep dat ik te weinig ruimte zou hebben om zelf te kunnen draaien. Nu heb ik alvast mooi bewezen dat ik zo groot en sterk ben dat ik dat allemaal wel kan: met mijn 54 cm lang en 3690 gram zwaar!!

Om het mama nog wat lastiger te maken heb ik tot het einde dwars lopen doen door tot op het laatste moment niet in te dalen! Daarmee heb ik gewoon gewacht totdat de bevalling begon. Waarom moeilijk doen als het makkelijk kan! :) …en zo kon mama tenminste nog optimaal genieten van haar maagzuuraanvallen... tot op de laatste dag! Wel heb ik het haar met de bevalling niet al te moeilijk gemaakt hoor. Nadat ze een aantal uurtjes weeën thuis weggepuft heeft (terwijl mijn papa gewoon heerlijk lag te slapen :|)) zijn we samen met de verloskundige naar het ziekenhuis gereden. Hier waren we om 05:00 en om 06:32 ben ik in 1 keer persen door G.I. mama binnen 2 minuten geboren!
Dat was schrikken... mama had zich voorbereid op een veel langere klus! Het was mooi om te zien dat papa en mama weer net zo ontroerd waren als toen mijn grote zus ter wereld kwam! Tja... ik ben dan ook minstens even mooi. Dat wordt nog een flinke concurrentiestrijd de komende jaren :|).

Nu was het moment aangebroken dat ik papa en mama heb kunnen laten zien dat ik eigenlijk echt een hele zoete jongen ben! En dat is echt waar... want ik heb net als mijn grote trotse zus Roxanne bewezen dat ik gewoon hele nachten door kan slapen zonder te huilen en te eten (papa en mama durfden er niet op te hopen). Ik gun mijn nieuwe familie alle rust om aan me te wennen :))... Ik heb de eerste 40 weken en 3 dagen al genoeg dwars gelegen :p).

Ik heb met bijna al mijn ooms, tantes, opa’s en oma’s kennis gemaakt... en ga de komende weken nog veel meer lieve mensen ontmoeten zeggen papa en mama... dus kom maar op...

...Ik kan niet wachten!

Dikke knuffel Rory

 

Wie? Wie?